Sicily is the largest island in the Mediterranean Sea and one of the 20 regions of Italy. It is one of the five Italian autonomous regions, in Southern Italy along with surrounding minor islands, officially referred to as Regione Siciliana.

Sicily is located in the central Mediterranean Sea, south of the Italian Peninsula, from which it is separated by the narrow Strait of Messina. Its most prominent landmark is Mount Etna, the tallest active volcano in Europe, and one of the most active in the world, currently 3,329 m (10,922 ft) high. The island has a typical Mediterranean climate.

The earliest archaeological evidence of human activity on the island dates from as early as 12,000 BC. By around 750 BC, Sicily had three Phoenician and a dozen Greek colonies and, for the next 600 years, it was the site of the Sicilian Wars and the Punic Wars. After the fall of the Roman Empire in the 5th century AD, Sicily was ruled during the Early Middle Ages by the Vandals, the Ostrogoths, the Byzantine Empire, and the Emirate of Sicily. The Norman conquest of southern Italy led to the creation of the Kingdom of Sicily, which was subsequently ruled by the Hohenstaufen, the Capetian House of Anjou, Spain, and the House of Habsburg. It was finally unified under the House of Bourbon with the Kingdom of Naples as the Kingdom of the Two Sicilies. It became part of Italy in 1860 following the Expedition of the Thousand, a revolt led by Giuseppe Garibaldi during the Italian unification, and a plebiscite. Sicily was given special status as an autonomous region on 15th May 1946, 18 days before the Italian constitutional referendum of 1946. Albeit, much of the autonomy still remains unapplied, especially financial autonomy, because the autonomy-activating laws have been deferred to be approved by the parithetic committee (50% Italian State, 50% Regione Siciliana), since 1946.

Sicily has a rich and unique culture, especially with regard to the arts, music, literature, cuisine, and architecture. It is also home to important archaeological and ancient sites, such as the Necropolis of Pantalica, the Valley of the Temples, Erice and Selinunte.

Recife: Tropikalna Wenecja Brazylii
Recife, stolica stanu Pernambuco w północno-wschodniej Brazylii, znane jest ze swojej sieci kanałów, mostów i rzek, dzięki czemu nazywane jest „brazylijską Wenecją”. Miasto łączy kolonialną architekturę z nowoczesnymi drapaczami chmur i tętniącą życiem kulturą, widoczną podczas karnawałów, w muzyce frevo i rytmach maracatu. Zabytkowa dzielnica Recife Antigo zachowuje portugalskie dziedzictwo wąskimi uliczkami, kościołami i starymi budynkami.

Recife słynie także z plaż, zwłaszcza Boa Viagem, gdzie biały piasek i palmy kontrastują z miejską panoramą. Turyści mogą zwiedzać muzea, jak Instytut Ricardo Brennanda z kolekcją broni i sztuki, lub odwiedzić pobliską kolonialną miejscowość Olinda, wpisaną na listę UNESCO. To idealne miejsce dla osób poszukujących kultury, relaksu nad morzem i autentycznej brazylijskiej atmosfery.

Armação dos Búzios, często nazywane po prostu Búzios, to nadmorskie miasteczko i gmina w stanie Rio de Janeiro w Brazylii. W 2012 roku liczyło 23 463 mieszkańców i zajmowało powierzchnię 69 km². Dziś Búzios jest popularnym miejscem wypoczynku, szczególnie wśród Brazylijczyków i Argentyńczyków.​

Na początku XX wieku Búzios było niemal nieznaną wioską rybacką. Pozostało takie aż do 1964 roku, kiedy to francuska aktorka Brigitte Bardot odwiedziła Búzios. Od tego czasu miejsce to stało się popularne wśród wyższych sfer Rio de Janeiro, pragnących uciec od miejskiego zgiełku i cieszyć się ponad 23 plażami, które oferuje półwysep. Miasto rozwinęło się w międzynarodowy cel turystyczny.​

Dziś półwysep oferuje spokój, bezpośredni kontakt z naturą i malownicze widoki. Plaże po zachodniej stronie oferują spokojne, przejrzyste wody, podczas gdy te po wschodniej stronie, zwrócone ku otwartemu morzu, są bardziej dzikie i przyciągają surferów oraz entuzjastów sportów wodnych. Azeda, Ferradura, João Fernandes i Armação to jedne z najpopularniejszych plaż w mieście. Wieczorem główna ulica Búzios, Rua das Pedras, oferuje aktywne życie nocne oraz szeroki wybór sklepów i restauracji.

Rio de Janeiro is the second-most populous municipality in Brazil and the sixth-most populous in the Americas. The metropolis is anchor to the Rio de Janeiro metropolitan area, the second-most populous metropolitan area in Brazil and sixth-most populous in the Americas. Rio de Janeiro is the capital of the state of Rio de Janeiro, Brazil's third-most populous state. Part of the city has been designated as a World Heritage Site, named "Rio de Janeiro: CariocaLandscapes between the Mountain and the Sea", by UNESCO on 1 July 2012 as a Cultural Landscape.

Founded in 1565 by the Portuguese, the city was initially the seat of the Captaincy of Rio de Janeiro, a domain of the Portuguese Empire. Later, in 1763, it became the capital of the State of Brazil, a state of the Portuguese Empire. In 1808, when the Portuguese Royal Court transferred itself from Portugal to Brazil, Rio de Janeiro became the chosen seat of the court of Queen Maria I of Portugal, who subsequently, in 1815, under the leadership of her son, the Prince Regent, and future King João VI of Portugal, raised Brazil to the dignity of a kingdom, within the United Kingdom of Portugal, Brazil, and Algarves. Rio stayed the capital of the pluricontinental Lusitanian monarchy until 1822, when the War of Brazilian Independence began. This is one of the few instances in history that the capital of a colonising country officially shifted to a city in one of its colonies. Rio de Janeiro subsequently served as the capital of the independent monarchy, the Empire of Brazil, until 1889, and then the capital of a republican Brazil until 1960 when the capital was transferred to Brasília.